มันคงเป็นความชอบส่วนตัวที่ได้ออกไปเดินเล่นในงานต่างๆ ที่มีผู้คนเยอะๆ มากหน้าหลายตา หลายสายหลายอาชีพ ทั้งงานสังสรรค์ นิทรรศการ คอนเสิร์ตและงานแสดงสินค้า แต่ไม่มีงานไหนที่จะเข้าถึงและจับใจเท่ากับงานตลาดนัดตามละแวกบ้านในมหานครนิวยอร์ค แมนแฮตตันก็ดี บรู๊คลินเองก็ดี ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะมีให้เดินเล่นเยี่ยมชมเฉพาะวันหยุดเสาร์ อาทิตย์เท่านั้น
สิ่งที่ประทับใจอย่างหนึ่งก็คือคอลเล็คชั่นที่คนขายแต่ละคนนำเสนอ สิ่งของต่างๆมาจากตัวตนจริงๆของพวกเค้า ไม่ว่าจะเป็นสิ่งของที่ได้มาเพราะสัมมาอาชีพ หรือเป็นมรดกตกทอด แต่ความนึกคิดที่ใจจดใจจ่อกับสิ่งที่พวกเค้ามี มันทำให้เรารู้สึกได้ว่าของทุกชิ้นมันมีเรื่องราวที่อยู่ในความทรงจำของแต่ละคน ซึ่งส่วนใหญ่มันจะมาพร้อมกับรอยยิ้ม นอกจากนี้ของเก่าบางชิ้นยังสอนเราให้รู้เรื่องเกี่ยวกับประวัติศาสตร์และวิวัฒนาการต่างๆที่มนุษย์ได้สร้างขึ้นมา
อีกเรื่องของความประทับใจและสามารถเป็นแรงบันดาลใจให้ในการใช้ชีวิตในชุมชนเมืองที่จะต้องพบปะผู้คนมากมายก็คือ การที่เราได้เห็นความเป็นกันเองโอบอ้อมอารี ซึ่งจะมีให้เห็นทั้งระหว่างคนขายกับคนซื้อ และแม้กระทั่งคนขายกันเอง ทุกคนจะแนะนำและช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เรารู้สึกได้ถึงความอบอุ่นและความสามัคคี แน่นอนว่า คนขายแต่ละคนจะต้องมีอัตตาความเป็นตัวของตัวเองอยู่ข้างในลึกๆ แต่พวกเค้าก็น้อยครั้งที่จะแสดงมันออกมา เปลี่ยนเป็นความเข้าใจและยอมรับกับความเห็นความชอบที่แตกต่างของแต่ละคน
สามารถสังเกตได้ง่ายๆคือ ถ้าในตลาดไหนมีคนขายส่วนใหญ่เป็นผู้ใหญ่สูงอายุ คนขายรอบๆที่มีอายุน้อยกว่าก็จะมีอัตตาที่น้อยลงตามไป แต่เมื่อเทียบกับตลาดหรืองานที่มีเด็กยุคใหม่มากหน่อย เราก็จะเห็นความแตกต่างไม่ใช่แค่คอลเล็คชั่นที่คนสะสมหรือสิ่งของที่นำมาขายกัน แต่รวมไปถึงทัศนคติของคนและบรรยากาศโดยรอบที่ต่างออกไป
By Vudi S.
MADE BY LEGACY 